گریه نکن پدر ......

همین " نان حلال " که در دست داری ........


می ارزد به تمام سفره های رنگین حرامی که بعضی ها دارند ......


این روزها نان حلال در آوردن عرضه میخواهد .....


که تو داری پدرم .......


دستت را میبوسم که نان حلال بر سر سفره ی با برکتت دیدم .....

خدایا …

           در انجماد نگاه های سرد این مردم …

                         دلم برای ” جهنمت ” تنگ شده است . . . . . . .

                                                   ترس من از مردن و رفتن به اون دنیا ..

                                                                         دوباره دیدن آدم های این دنیاست

یک روز، غمگین در خیابان قدم می زدم... 

فکر اینکه دنیا، پر از نامردیست، پر از ظلم است، سخت مرا آزار می داد. 
تا اینکه در آن روز کودکی را دیدم، که با شوق و ذوقی فراوان در پی گرفتن پرنده ای می دوید، از خنده ی آن کودک خندم گرفت.. 
در آن روز زوج مسنی را دیدم، که پس از سالها چنان می گفتند و می خندیدن که گویی خوشبخترین آدم های روی زمینند، از شادی آنها شاد شدم... 
در آن روز جوانی را دیدم، در حالی که برخی ها با بی اعتنایی از کنار کودک فقیری رد می شدند، او را به خوردن یک وعده غذا دعوت کرد، از بزرگواری آن جوان اشک شوق ریختم... 
در آن روز فرزندی را دیدم، که داشت شاخه گلی را تقدیم مادرش می کرد، از خوشبختی آنها به وجد آمدم... 
در آن روز خیلی ها را دیدم، فقط خوبی بود... 
نه اندوهی و نه غمی، نه ظلمی و نه تحقیری... 
در آن روز خدا را دیدم... 
و 
آن روز من هم خندیدم با تمام وجود، طوری که آسمان و زمین از صدای قهقه ی من خندشان گرفت... 
و 
دانستم دلخوشی هایم کم نیست، زندگی باید کرد... 

متن ادبي از بهزادعزيز

هر بامداد آهویی از خواب بر میخیزد و میداند

که از تند ترین شیر باید تندتر بدود ،

وگرنه کشته خواهد شد .

هر بامداد شیری از خواب بر میخیزد و میداند

از تند ترین آهو باید تند تر بدود ،

وگرنه از گرسنگی خواهد مرد.

فرقی ندارد آهو باشی یا شیر ،

آفتاب که برمیآید آماده دویدن باش . . .

متن ادبي از دوست عزيز:بهزاد

سال ها پیش که کودک بودم 
سر هر کوچه کسی بود 
که 
چینی ها را بند می‌زد ، 
با عشق 
و من آن روز 
به خود میگفتم : 
آخر این هم شد کار ؟ 
ولی امروز نقش یک دل 
که بر روی یک چینی است ، 
ترکی دارد 
و من در به در و کوه به کوه ، 
در پی بند زنی می گردم .

زندگی...

زندگي زيباست

زشتي هاي آن تقصير ماست

در مسيرش هرچه نازيباست

                                     آن تدبير ماست

زندگی آب روانی است

                                    روان می گذرد

آنچه تقدیر من و توست

                                    همان می گذرد